Bugün, günlerden sensin.
Tuhaf sırıtmayla güne başlarken
Duvara dahi tebessümle bakarken
Yolda gördüğüm insanları sevinçle öperken
Kaçan otobüsün ardından gülerken
Heyecanla, bir beklemeye koyulurken
Normal konuşmamda dahi heyecanlanırken
Seni gördüğümde aniden ter atarken
Gün ağarmadan, gece kararmadan
Bugün günlerden sensin
Yeni heyecanla yatağımdan fırlarken
Hızlıca kıyafetlerimi giyinirken
Evden çıkmadan defalarca aynaya bakarken
Bakkal ağabeyin selamını geçiştirirken
Kapı önünde soğuktan titrerken
Günler kısalmadan, beklemekten yılmadan
Bugün günlerden sensin
Sakince hazırlanmaya koyulurken
İnce eleyip sık dokuyorken
Yürüyüşüme bir olgunluk katıyorken
“Nasıl” sorusuyla cebelleşirken
Kapı eşiğindeki bankta oturuyorken
Yanına oturanlardan uzaklaştırmaya çalışıyorken
İşte tam zamanı, diye atılıyorken
Çok zamanının olduğunu düşünüyorken
Uzun yaşamadan, yaşamdan bıkmadan
Bugün günlerden sensin
Aklın bir karış havadayken
Sürekli dalgınlık halindeyken
Birinin selamını duymuyorken
Sessiz sedasız otobüsü bekliyorken
Gözlerini insanlardan kaçırıyorken
Sorulara sadece kafayla cevap veriyorken
Umut dolmadan, çiçek solmadan
Bugün günlerden sensin
Boş kağıtlara şekiller çiziyorken
Birileri yanaştığında sayfayı saklarken
Sürekli ikazları dinliyorken
Davetleri geri çeviriyorken
Farklı şeylerle ilgileniyorken
Yere bakıyorken, taşları inceliyorken
Farkında olmadan, umurunda olmayan
Bugün günlerden sensin,
Sola döndüğümde yüzümden süzülen
Sağa döndüğümde içtenlikle gülen
Yataktan kalkma vaktini geciktiren
Bahaneyle dışarı çıkmak istemeyen
Ümitsiz, “şöyle yaparım,” cümleleri sarf eden
Pijamalarını çıkarmadan dolaşabilen
Bakkala “iyi, iyi” deyip kaçıveren
Kendinden kaçmadan, kabul olan.
Bugün günlerden sensin
Yataktan kalkmadan uzunca düşünen
Banyoya girip gözyaşı döken
Birilerinin selamını duymazdan gelen
Adımlarının hızını gitgide düşüren
Kapı önünde midesine bir şeyler indiren
Kalabalıktan kaçıp inzivaya çekilen
Artık kendi içinde bitiren
Gelen telefonları meşgule çeviren
Evden(yataktan) çıkıp, eve(yatağa)giren
Her şeyin kötü olduğunu düşünen
Hayattan umudunu kesen
Daha nice şeyler düşünen
Vakit dolmadan, kendini tabuta koyan
Bugün günlerden sensin
Tekdüzelik gittikçe yaklaşmışken
Aynada kendinle konuşurken
Hayal dünyasında kendini kaybederken
Uzun zaman sonra takvime bakmışken
“Bugün yine sen misin?”
Benim en ümitli ümitsizliğim
Yine aynı gün ve sen görünmektesin
Tıpkı önceki günde
Önceki haftada
Önceki ayda
Önceki senede de
Gözyaşlarım mürekkebe karışıyorken…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder