A.C.D.

Sinyor A. bilmediği bir şehre ilk adımını atarken tedirginliği, korku hallerine dönüşüyordu. Yakın arkadaşı olan C.D.'nin cesedini almaktan korkuyordu. Ya konuşursa...
"Kardeş, buradan şunun bunun memuriyeti varmış, nerede acaba?"
"Kusura bakmayın ben de bilmiyorum."
Bir şey söylememişti sorduğu adam yanından uzaklaştığı zamana kadar;
"Ayıp ulan, insan yaşadığı şehri bilmez mi?" dedi sonra kendi kendine.
Birkaç olumsuz cevabın ardından, oraya daha yakın yeri bulmak, şeklinde geliştirdiği yöntemle bulabildi memuriyeti. Bina, kısmen boştu. Öğle tatilinde gitmiş olması sebebiyle.
Onunla kimse ilgilenmedi. O da bu şehre gelmeden yaptığı telefon görüşmelerinden aklında kalan memurun ismini aramaya başladı. Fakat odalardan kapısında memurun sadece sıfatı yer aldığı için, gerçek kimliklerini öğrenebilmek için kapısına ulaştığı her odanın içine girmek zorunda kaldı.
İlk başta o kadar alakasız bir yere girdi ki, bu yerde karşılaştığı durumdan sonra, binanın işlevinin sona ermiş olması ihtimalini kafasından geçirdi.
"Arkadaş, çay ocağı bile boş. Burada bile kimse yoksa kime ne soracağım ben?"
Kapısını açtığı dördüncü odanın da içine girdi.
İleride bir tablo gördü, ona tanıdık görünen bir tabloydu bu. Sol tarafta odanın ait olduğu memurun masası duruyordu. Masaya yaklaştı; masanın köşesinde bir fotoğraf çerçevesi olduğunu gördü.
Çerçeveyi eline aldı, fotoğrafa baktı. Odanın girişinde kocaman tablosu olan adam da fotoğrafta yer alıyordu. Masanın ucunda da, memurun adı yazıyordu.
İki ismi varmış bir de soyadı yazıyordu. Masanın diğer ucunda duran takvim dikkatini çekti. Takvim 2 Ekim gününü gösteriyordu. 2 Ekim mi?
Takvim yapraklarını uzun zamandır yırtmama ihtimali var mı dersin... Ne bileyim...
"Olabilir cancağızım neden olmasın."
"Aa sevgili C.D., sen mi geldin, duymamışım."
"Evet A.C.D. 10 dakikadır seni izliyorum."
"Bir dakika, C.D. sen?"
"Evet A. beni almaya gelmedin mi?"
Sinyor A. masanın üzerine baktı. Masanın ucunda memurun isminin yazılı olduğu tablaya.
A.C.D (artık ne isim isterseniz.)

31.01.2013